Ponad wszystko. | Nicola Yoon

"- Czy doświadczę turbulencji?
-Tak. Turbulencje to nieodłączny element każdego życia."

Czy zastanawialiście się kiedyś jak to jest nigdy nie poczuć świeżego powietrza w swoich płucach? Albo nie mieć prawdziwych przyjaciół, bo musisz uczyć się w domu, w dodatku przez internet bez bezpośredniego kontaktu z drugim człowiekiem? Nie dotknąć nigdy śniegu, czy nie zatańczyć w deszczu? Ja nie. I na pewno nie chcę sobie tego wyobrażać, bo musi to być najzwyczajniej w świecie straszne.

 Jednak życie głównej bohaterki, którą wykreowała Nicola Yoon tak wygląda. Madeline jest osiemnastoletnią dziewczyną, która od urodzenia nie opuszcza murów swojego domu, ponieważ ma "alergię na cały świat". Cierpi ona na ciężką i dość niespotykaną chorobę, która nie pozwala jej na normalne funkcjonowanie w świecie. Jedynymi osobami, z którymi utrzymuje stały i bezpośredni kontakt są: jej mama, pielęgniarka i nie raz nauczyciel architektury. Jednak procedura towarzysząca wizytom obcych ludzi w jej domu jest bardzo skomplikowana i czasochłonna. Osoba, która ją odwiedza musi być w pełni zdrowa i odkażona. Madeline nie zna innej rzeczywistości niż jej azyl, w szczególności jej biały pokój, któremu koloru nadają jedynie kolorowe grzbiety książek. Ona sama ubiera się tylko w białą odzież! Nastolatka ma bardzo dobry kontakt ze swoją mamą, która jest również jej najlepszą przyjaciółką. Wszystko jednak wywraca się do góry nogami, kiedy do sąsiedniego domu wprowadza się kolejna nowa rodzina, która w pewien sposób fascynuje Maddy. W szczególności jeden z jej członków - Olly. Początkowo nastolatkowie utrzymują kontakt wzrokowy, z czasem zaczynają ze sobą pisać. Pokonują wszelkie przeciwności i dochodzi do ich spotkania w ogrodzie zimowym, który jest miejscem narodzin ich uczucia - niewinnej, pierwszej i prawdziwej miłości. 

Całą historię poznajemy z punktu widzenia Maddy. Razem z nią przeżywamy jej radości i rozterki. Jest to chyba pierwsza bohaterka w książce młodzieżowej, która nie doprowadziła mnie do szału swoim infantylnym zachowaniem. Jest to bardzo prawdziwa i inteligenta dziewczyna. To samo mogę powiedzieć o Ollym – wspaniałym i wyrozumiałym chłopaku.  

Swego czasu było bardzo głośno na temat tej książki. I szczerze? Ja nie uległam zachwytom na tą pozycją.  Według mnie jest to taka urocza opowieść o wspaniałym uczuciu łączącym dwójkę młodych ludzi. I jak dla mnie to wszystko. Oczywiście po części rozumiem tę fascynację tym tytułem, bo mimo, iż początkowo wydaje się, że jest to kolejna szablonowa opowiastka o nastolatkach, kiedy jedno z nich jest chore i nagle jest bum! Miłość i rozkwit romansu. Jednak w pewnym momencie następuje nagły zwrot akcji, co dla niektórych może być bardzo zaskakujące. Dla mnie niestety nie było. 

 Opowieść czytało się bardzo przyjemnie, dzięki formie lektury, która pozwalała na szybkie przeczytanie jej. Książka jest wzbogacona o różne ilustracje, rysunki, kartki z pamiętnika, co na pewno urozmaica całą treść. Język również jest bardzo prosty, niewymagający jakiegoś głębszego zaangażowania w czytanie tej pozycji. Nie mogę też nie wspomnieć o pięknej okładce, co dla „okładkowych srok” może być powodem do jej zakupu. Jednak osobom, które mają lekturę przed sobą radzę nie nastawiać się na coś zaskakującego, bo jednak jest to bardzo przewidywalna książka, przy której mimo wszystko uśmiechniecie się, zdenerwujecie, czy nawet uronicie łzę.  Sądzę też, że lektura może przyprawić nas o refleksje dotyczące życia, jego przemijalności i wartości, które w życiu każdego człowieka powinny stanowić fundament jego istnienia. Myślę, że to całkiem fajna pozycja na jakiś wolny (ale raczej letni) wieczór.